نماز دهه اول ذی‌الحجه
نماز دهه اول ذی‌الحجه دو رکعت نماز مستحب است که در ده شب اول ماه ذی‌الحجه خوانده می‌شود. در این نماز پس از سوره حمد و اخلاص آیه ۱۴۲ سوره اعراف خوانده می‌شود. آیه مذکور به میقات چهل روز حضرت موسی در طور سینا برای گرفتن الواح اشاره دارد، که ده روز پایانی آن همزمان با دهه اول ذی‌الحجه بوده است. بر اساس روایتی، کسی که در دهه اول ذی‌الحجه این نماز را بخواند، در ثواب حاجیان شریک خواهد بود.
چگونگی ادای نماز
نماز دهه اول ذی‌الحجه در ده شب اول این ماه بین نماز مغرب و عشاء خوانده می‌شود. این نماز دو رکعت است. در هر رکعت بعد از سوره حمد و سوره اخلاص، آیه «وَ واعَدْنا مُوسی ثَلاثِینَ لَیلَةً وَ أَتْمَمْناها بِعَشْرٍ فَتَمَّ مِیقاتُ رَبِّهِ أَرْبَعِینَ لَیلَةً وَ قالَ مُوسی لِأَخِیهِ هارُونَ اخْلُفْنِی فِی قَوْمِی وَ أَصْلِحْ وَ لا تَتَّبِعْ سَبِیلَ الْمُفْسِدِینَ؛ و با موسى، سى شب وعده گذاشتیم و آن را با ده شب دیگر تمام كردیم. تا آنكه وقت معین پروردگارش در چهل شب به سر آمد. و موسى [هنگام رفتن به كوه طور] به برادرش هارون گفت: در میان قوم من جانشینم باش، و [كار آنان را] اصلاح كن، و راه فسادگران را پیروى مكن.» خوانده می‌شود. این نماز در مفاتیح الجنان در بخش اعمال ماه ذی‌الحجه ذکر شده است.
آیه مذکور به میقات چهل روزه موسی در طور سيناء برای گرفتن الواح اشاره دارد. در این مدت برادرش هارون، به عنوان جانشین او در میان بنی‌اسرائیل بود. بر اساس این آیه، موسی ابتدا ۳۰ شب در طور سیناء ماند، سپس ۱۰ شب دیگر به آن اضافه شد. در برخی روایات، ۳۰ شب به ماه ذی‌القعده و ۱۰ شب دیگر به دهه اول ذی‌الحجه تفسیر شده است.
پاداش و سند
بر پایه روایتی که در کتاب اقبال الاعمال نقل شده، امام باقر(ع) به فرزندش امام صادق(ع) سفارش کرده که این نماز را در دهه اول ذی‌الحجه ترک نکند، چرا که اگر آن را در این دهه بخواند در ثواب حاجیان شریک خواهد بود، هرچند که به حج نرفته باشد. سید ابن طاووس این مطلب را از کتاب ابن اُشناس نقل کرده است. بنابر آنچه در کتاب وسائل الشیعه آمده نام کتاب ابن اشناس، «عمل ذی‌الحجه» بوده است.
جستارهای وابسته
پانویس
- ↑ قمی، مفاتیح الجنان، ۱۳۸۴ش، ذیل «اعمال ماه ذی‌الحجة»، ص۴۰۱.
- ↑ سوره اعراف، آیه۱۴۲.
- ↑ قمی، مفاتیح الجنان، ۱۳۸۴ش، ذیل «اعمال ماه ذی‌الحجة»، ص۴۰۱.
- ↑ قمی، مفاتیح الجنان، ۱۳۸۴ش، ذیل «اعمال ماه ذی‌الحجة»، ص۴۰۱.
- ↑ نگاه کنید به: قمی، تفسیر القمی، ۱۴۰۴ق، ج۱، ص۲۳۹.
- ↑ سوره اعراف، آیه۱۴۲.
- ↑ برای نمونه نگاه کنید به: قمی، تفسیر القمی، ۱۴۰۴ق، ج۱، ص۲۳۹.
- ↑ سید بن طاووس، الاقبال، ۱۴۰۹ق، ج۱، ص۳۱۷.
- ↑ سید بن طاووس، الاقبال، ۱۴۰۹ق، ج۱، ص۳۱۷.
- ↑ حر عاملی، وسائل الشیعه، ۱۴۱۶ق، ج۸، ص۱۸۳.
منابع
- حر عاملی، محمد بن حسن، وسائل الشیعه الی تحصیل مسائل الشریعة، قم، مؤسسة آل‌البیت، چاپ سوم، ۱۴۱۶ق.
- سید بن طاووس، علی بن موسی، الاقبال بالاعمال، تهران، دار الکتب الاسلامیه، چاپ دوم، ۱۴۰۹ق.
- قمی، عباس، کلیات مفاتیح الجنان، ترجمه: الهی قمشه‌ایی، خوشنویسی احمد صبری، قم، مطبوعات دینی، ۱۳۸۴ش.
- قمی، علی بن ابراهیم، تفسیر القمی، تصحیح طیب موسوی جزائری، قم، دار الکتاب، ۱۴۰۴ق.